Nasiona roślin rocznych o długim okresie wegetacji wysiewa się do inspektu w marcu i kwietniu; rośliny dwuletnie wysiewa się na początku lata, a wiele bylin w drugiej połowie lata. Ziemia pod zasiew powinna być świeża, zasobna w składniki pokarmowe. Po przekopaniu ziemi i należytym jej wyrównaniu grabiami, a potem deseczką, przystępuje się do siewu. Nasiona sieje się rzutowo lub w rowki robione znacznikiem albo deseczką, w przewidzianych odległościach, poprzecznie do skrzyni inspektowej. Siew w rowki jest korzystniejszy, gdyż ułatwia odchwaszczanie. Gęstość siewu zależy od tego, jak długo rośliny mają pozostawać na miejscu. Jeżeli jest przewidziane pikowanie, siew może być gęsty, jeżeli zaś rośliny są przeznaczone do sadzenia na miejsca stałe, należy siać rzadko, równomiernie rozkładając nasiona w rowki; nasiona nie powinny leżeć gromadnie jedne na drugich. Rowki przykrywa się ziemią inspektową z domieszką plasku, lekko ugniata i obficie podlewa wodą, używając konewki z drobnym sitkiem. Zasiew zaopatruje się w etykietę z nazwą gatunku i datą siewu, po czym przykrywa oknami. Po wzejściu roślin usuwa się chwasty wzruszając ziemię w międzyrzędziach, utrzymuje umiarkowaną wilgotność ziemi. W dni słoneczne należy wietrzyć i stopniowo hartować rośliny najpierw przez silniejsze wietrzenie, później przez zdejmowanie okien w ciągu dnia. Początkowo skrzynie inspektowe nakrywa się na noc matami, przed wysadzeniem roślin pozostawia się je odkryte. Rośliny przeznaczone do pikowania przenosi się w stadium liścieni z małymi listkami do przygotowanej skrzyni, gdzie pikuje się je w odpowiedniej rozstawie. Po przyjęciu się roślin należy je stopniowo wietrzyć, a kiedy osiągną właściwą wielkość hartować i następnie wysadzać na miejsca stałe z bryłką ziemi dla łatwiejszego przyjęcia.