Miesiąc: październik 2017

Do rodziny Taxaceae należą drzewa i krzewy zimozielone, nie posiadające żywicy, o igłach płaskich, dwupienne. Kwiaty żeńskie mają tylko jeden zalążek. Nasienie jest okryte mięsistą osnówką całkowicie (Torreya) lub częściowo (Taxus). Do rodziny tej należą rodzaje: Taxus, Torreya, Cephalotaxus, z których u nas w uprawie jest tylko Taxus, bardzo rzadko Torreya. Cisy są to drzewa i krzewy zawierające trujący alkaloid taxynę. Rośliny wolno rosnące, cieniolubne, o różnych pokrojach. Rosną na różnych typach i rodzajach gleb, lecz dostatecznie wilgotnych, lubią gleby wapienne. Na glebach suchych jak również podmokłych rosną źle. Nie lubią mroźnych, suchych wiatrów zimą, od których często tracą...

Gatunki tej sekcji mają wyłącznie igły ułożone okółkowo, po trzy. Pączki w kątach igieł. Juniperus communis — Jałowiec pospolity. Wysokość 5-15 m. Najczęściej krzew o bardzo zmiennym pokroju, od form rozesłanych, kulistych, stożkowych do wrzecionowatych, kolumnowych i zwisających. Kora włóknista, cienka, brązowoszara, łuszcząca się cienkimi pasmami. Igły wąskostożkowate, długości 1,5-2 cm, kłujące, z białym paskiem na całej długości. Gatunek dwupienny, o przewadze osobników męskich. Szyszkojagody dojrzewają w 2 lub 3 roku. Jałowiec pospolity jest zupełnie odporny na mróz, wybitnie światłolubny, w półcieniu rośnie, lecz bardzo powoli, odporny na wysokie temperatury i silne nasłonecznienie (na wydmach). W klimacie miasta i...

Jałowce są to drzewa i krzewy zimozielone. Na pędach występują igły lub łuski. Układ igieł okółkowy, łusek nakrzyżległy. Rośliny dwupienne, niekiedy jednopienne. Kwiaty rozdzielnopłciowe. Zamiast szyszek występują szyszkojagody, zwykle kuliste, pokryte sinym nalotem woskowym, z jajowatymi nasionami, które dojrzewają w ciągu l-i-3 lat. W obrębie rodzaju występuje duża skala form pokrojowych: płożące, krzewiaste, wzniesione, wachlarzowate, stożkowate, kolumnowe, wrzecionowate i in. Występują również duże różnice w wysokości: od form niskich rozesłanych do wysokich drzew. Skala barw wśród jałowców jest też znaczna; bywają jałowce zielone, modrawe, żółte, srebrzyste. Jałowce rozmnaża się z nasion po stratyfikacji, w większości jednak przypadków przez sadzonkowanie....

Do podrodzaju Biota należy jeden gatunek o pionowym układzie gałązek, wąskich łuskach, większych^ innej budowy szyszkach i nasionach bez skrzydełek. Thuja orientalis (Biota orientalis) — Żywotnik wschodni. Pochodzi z Chin i Korei; od dawna uprawiany w wielu krajach Dalekiego Wschodu. Wysokość 5-7 m. Średnica korony 1,5-7 m. Drzewo zmienne w pokroju. Spotyka się formy kolumnowe, szerokojajowate lub drzewiaste o kilku pniach. Drzewo gęste, o ciemnej sylwetce. Gałązki cienkie, ustawione wachlarzowato do góry. Łuski drobne, obustronnie zielone, przylegające, tworzą pęd wałeczkowaty. Szyszki długości 2,0-5,5 cm, o grubych łuskach odgiętych na zewnątrz, pokryte sinym nalotem. Nasiona jajowate, bez skrzydełek. Żywotnik wschodni...

Do podrodzaju Euthuja należą gatunki i odmiany o pędach wachlarzykowatych, szerokich, o układzie różnokierunkowym, szyszki wąsko- jajowate, z 2-4-4 parami łusek; nasiona otoczone wąskim skrzydełkiem. Thuja occidentalis — Żywotnik zachodni. Pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość drzewa 15-S-20 m, średnica korony 2-4-5 m. Korona stożkowata, smukła, gęsta, strzała cienka, zbieżysta, ukryta w gałęziach. Kora brązowoszara, cienka, włóknista, płytko spękana, w partiach górnych gładka, połyskliwa. Gałęzie liczne, rozmieszczone nieregularnie, osadzone prostopadle do osi, cienkie, sprężyste. Gałązki małe, ułożone płasko, od spodu jaśniejsze, żółtawe, bez białego nalotu, w okresie zimy brunatnieją. W łuskach grzbietowych przeświecający pęcherzyk żywiczny. Szyszki małe, barwy żółtocynamonowej, z...

Drzewa jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe. Szyszki drobne, o nielicznych łuskach, wydłużone, dojrzewają w pierwszym roku; nasiona małe, płaskie, otoczone wąskim skrzydełkiem. Żywotniki rozmnaża się przez siew wiosną lub po przechowaniu nasion na sucho. Wszystkie odmiany natomiast przez sadzonkowanie z piętką, wiosną lub w końcu lata. Żywotniki rosną dobrze na różnych typach i rodzajach gleb dostatecznie wilgotnych. Gleby piaszczyste i suche nie nadają się pod ich uprawę. W klimacie wilgotnym, nad morzem i w górach, rosną znacznie szybciej. W warunkach klimatu miejskiego i na terenach przemysłowych rosną wolno, a osiadający na łuskach pył i sadza powodują zasychanie starszych gałązek. Żywotniki są...

Drzewa zimozielone, stożkowate, o różnej szerokości podstawy i zwisającym często wierzchołku. Kora włóknista, podłużnie spękana-, łuszcząca się, barwy brązowej lub cynamonowobrązowej. Gałęzie lekko wzniesione lub łukowato zwisające. Liście łuskowate, z białymi elementami od spodu, u form młodocianych występują igły. Drzewa jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe. Szyszki kuliste, tarczowate, nasiona ze skrzydełkami. Cyprysiki rozmnaża się przez siew, odmiany przez sadzonkowanie lub szczepienie. Wymagania glebowe i klimatyczne pod wieloma względami są podobne do żywotników. Skala odporności na mróz różna, co jest związane z pochodzeniem poszczególnych gatunków. Odporność na klimat miasta i rejonów przemysłowych średnia, wzrost drzew w tych warunkach powolny. Chamaecyparis lawsoniana —...

Taxodium distichum — Cypryśnik błotny. Pochodzi z południowo-wschodnich St. Zjedn. Ameryki i z Ameryki Południowej (gdzie rośnie na bagnistych terenach w dolinach rzek). Jedyny cypryśnik uprawiany w Polsce, Wysokość 15-i-20 m (w ojczyźnie do 50 m). Średnica korony 7-12 m. Korona zwykle stożkowata, lekka w budowie i przejrzysta. Oś drzewa zaznaczona zbieżystą strzałą widoczną między gałęziami. Kora brązowoczerwonawa, cienka, włóknista, łuszcząca się pasmami. U drzew rosnących na mokrych łąkach, wokół pnia, w różnej odległości powstają narosła, tzw. pneumatofory, służące drzewu do oddychania i zarazem utrzymania go w podłożu dzięki korzeniom zapuszczanym w głąb. Gałęzie liczne, cienkie, osadzone pod szerokim...