Do podrodzaju Euthuja należą gatunki i odmiany o pędach wachlarzykowatych, szerokich, o układzie różnokierunkowym, szyszki wąsko- jajowate, z 2-4-4 parami łusek; nasiona otoczone wąskim skrzydełkiem. Thuja occidentalis — Żywotnik zachodni. Pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość drzewa 15-S-20 m, średnica korony 2-4-5 m. Korona stożkowata, smukła, gęsta, strzała cienka, zbieżysta, ukryta w gałęziach. Kora brązowoszara, cienka, włóknista, płytko spękana, w partiach górnych gładka, połyskliwa. Gałęzie liczne, rozmieszczone nieregularnie, osadzone prostopadle do osi, cienkie, sprężyste. Gałązki małe, ułożone płasko, od spodu jaśniejsze, żółtawe, bez białego nalotu, w okresie zimy brunatnieją. W łuskach grzbietowych przeświecający pęcherzyk żywiczny. Szyszki małe, barwy żółtocynamonowej, z 3-4-5 parami łusek (opis podrodzaju). Żywotnik zachodni jest odporny na mróz, może być uprawiany na terenie całej Polski. Zamieranie tego żywotnika zimą nie jest spowodowane przez mróz, lecz wskutek słabej wilgotności gleby w okresie jesieni i zimy; niedosyt wody powoduje usychanie gałązek i całych roślin, zwłaszcza jeżeli zimą występują mroźne suche wiatry wschodnie. System korzeniowy ma gęsty, lecz płytki, dzięki temu łatwo formuje bryłę korzeniową. Żywotnik zachodni ma wiele odmian pokrojowych i barwnych; odmiany barwne należy sadzić w stanowiskach słonecznych, gdyż w cieniu tracą barwę. T. occidentalis ,Ellwangeriana’ — Żywotnik zachodni odm. Ellwangera. Odmiana stożkowata, o szerokiej podstawie, gęsta, zwykle z kilkoma przewodnikami. Wysokość do 6 m. Gałęzie liczne, cienkie, wiotkie. Łuski mniejsze niż u typu oraz liczne gałązki z miękkimi igłami, zwłaszcza w głębi korony. Jest to forma przejściowa pomiędzy młodocianą a typem. Całkowicie odporna na mróz, rozmnażana wyłącznie przez sadzonki. Stosowana bywa na żywopłoty, zarówno naturalne jak i strzyżone. Podczas zimy nie zmienia barwy zielonej. T. occidentalis .Ellwangeriana Rheingold’ — Żywotnik zachodni odm. Ellwangera złocisty. Odmiana jest również formą przejściową, lecz o złotożółtym zabarwieniu łusek i igieł, łuski na pędach młodych różowe. Wzrost powolniejszy, wysokość ok. 1,5 m. T. occidentalis ,Columna’ — Żywotnik zachodni odm. kolumnowa. Wysokość 5-7 m. Pokrój bardzo wąski (niekiedy o dwóch strzałach), gęsty, gałązki krótkie, ciemnozielone, gęsto osadzone, przykrywają strzałę. T. occidentalis ,Rosenthalii’ — Żywotnik zachodni odm. Rosenthala. Odmiana kolumnowa. Wysokość do 5 m. Gałęzie krótkie, gęste, w formie małych wachlarzy; łuski ciemnozielone, połyskliwe. T. occidentalis ,Globosa’ — Żywotnik zachodni odm. kulista. Odmiana typowo kulista. Średnica krzewu do 2 m. Gałęzie liczne, tworzą sylwetkę zwartą. Zastosowanie w kompozycjach regularnych, zamiast elementów strzyżonych. T. occidentalis ,Hoseri’ — Żywotnik zachodni odm. Hosera. Odmiana kulista, kształtna, o małych rozmiarach, robi wrażenie strzyżonej corocznie. Jedna z najmniejszych odmian żywotnika. T. occidentalisy ,Umbraculifera’ — Żywotnik zachodni odm. płaskokulistna. Odmiana karłowata. Wysokość ok. 1,5 m, średnica u starych okazów zwykle większa, ok. 2 m. U starszych krzewów gałązki nieco zwisają, mają modrawy odcień. T. occidentalis ,Hoveyi’ — Żywotnik zachodni odm. Hoveya. Odmiana karłowata, o pokroju jajowatym. Wysokość ok. 1,5 m. Gałązki ustawione pionowo. Kształtny pokrój mają tylko okazy młode. T. occidentalis ,Wareana’ — Żywotnik zachodni odm. Warea. Wysokość ok. 7 m. Pokrój stożkowaty. Gałązki krótkie, ale grubsze niż u innych odmian, o szarawym zabarwieniu w różnych porach roku. T. occidentalis ,Wareana lutescens’ — Żywotnik zachodni odm. Warea złocisty. Pokrój i wielkość jak u typu. Różnica występuje w zabarwieniu gałązek, które mają odcień żółtawy. T. occidentalis ,Aurescens’ — Żywotnik zachodni odm. złocista. Kształtem i wielkością podobna do odm. ,Columna’, lecz zabarwienie gałązek złocistożółte. Odmiana powstała w Kórniku. Cenna zwłaszcza w zestawieniach kontrastowych. T. occidentalis ,Compacta’ — Żywotnik zachodni odm. zwarta. Pokrój podobny do typu, lecz wzrost karłowaty, o krótkich, gęsto osadzonych gałązkach. Może być użyta jako forma strzyżona w układach regularnych. T. occidentalis ,Vervaeneana’ — Żywotnik zachodni odm. Vervaena. Odmiana wąskostożkowa. Wysokość do 15 m. Gałązki bardzo liczne, barwy jasnożółtej, w okresie zimy barwa przechodzi w żółtobrązową. Odmiana wartościowa pod względem pokroju i barwy. T. occidentalis ,Recurva nana’ — Żywotnik zachodni odm. karłowa zwisła. Odmiana szerokostożkowata. Wysokość do 2 m. Gałązki wychylają się na boki i nieco zwisają; w zimie brązowieją. Thuja plicata (T. gigantea) — Żywotnik olbrzymi. Pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość 20-5-30 m (w Ameryce do 60 m). Średnica, korony 5-7 m. Korona wąskostożkowata, gęsta. Strzała zbieżysfa. Pień nad ziemią znacznie rozszerzony. Kora brązowoszara, włóknista, płytko, podłużnie spękana. Gałęzie długie, w starszym wieku esowato zwisają, na co wpływają w znacznym stopniu liczne gałązki boczne, które są dość długie, a przez to ciężkie i zwisające. Łuski większe niż u T. occidentalis, ciemnozielone, błyszczące od góry, od spodu z delikatnym białym nalotem, w okresie zimy nie zmienia barwy. Szyszki wielkością i kształtem jak u żywotnika zachodniego. Żywotnik olbrzymi wymaga znacznej wilgotności powietrza, np. w okolicach nadmorskich lub w górach rośnie szybko i osiąga znaczne rozmiary, zwłaszcza na glebach średnich dostatecznie wilgotnych. Na glebach ciężkich jest często atakowany przez grzyby systemu korzeniowego (Huba korzeniowa). Odporność na mróz znacznie mniejsza niż T. occidentalis. Może być sadzony w dzielnicach zachodnich, północnych i południowych; na obszarze Polski centralnej tylko w dobrej osłonie i korzystnych warunkach glebowych.
Najnowsze komentarze