Do podrodzaju Biota należy jeden gatunek o pionowym układzie gałązek, wąskich łuskach, większych^ innej budowy szyszkach i nasionach bez skrzydełek. Thuja orientalis (Biota orientalis) — Żywotnik wschodni. Pochodzi z Chin i Korei; od dawna uprawiany w wielu krajach Dalekiego Wschodu. Wysokość 5-7 m. Średnica korony 1,5-7 m. Drzewo zmienne w pokroju. Spotyka się formy kolumnowe, szerokojajowate lub drzewiaste o kilku pniach. Drzewo gęste, o ciemnej sylwetce. Gałązki cienkie, ustawione wachlarzowato do góry. Łuski drobne, obustronnie zielone, przylegające, tworzą pęd wałeczkowaty. Szyszki długości 2,0-5,5 cm, o grubych łuskach odgiętych na zewnątrz, pokryte sinym nalotem. Nasiona jajowate, bez skrzydełek. Żywotnik wschodni jest mniej odporny na mróz, może być uprawiany w zachodnich dzielnicach kraju, w Polsce środkowej tylko w miejscach ciepłych, osłoniętych od wiatrów wschodnich. Jest on bowiem wyjątkowo wrażliwy na działanie suchych mroźnych wiatrów, od których traci młode pędy, często też marznie całkowicie. Wymaga gleb średnich, dostatecznie wilgotnych, lubi gleby wapienne. Żywotnik wschodni jest stosowany w parkach, w stanowiskach słonecznych i osłoniętych, w małych grupach, pojedynczo lub jako nie cięte osłony.
Najnowsze komentarze