Części podziemne roślin uprawianych u nas z rodziny Amaryllidaceae stanowią cebule. Liście przeważnie odziomkowe, równowąskie, różnej szerokości i długości, zależnie od gatunku. Kwiaty dzwonkowate, większe lub mniejsze, płatki o różnej szerokości i długości. Galanthus nivalis — Przebiśnieg (Snieżyczka). Pochodzi z Europy. Zwiastun wiosny. W Polsce przebiega północna granica zasięgu geograficznego. Roślina chroniona. Występuje w lasach liściastych na Podkarpaciu. Roślina cebulkowa, wysokości do 15 cm. Liście równowąskie, odziomkowe. Kwiaty dzwoneczkowate, długości do 3 cm, o 3 płatkach dłuższych, białych, 3 wewnętrznych krótszych, zielonawo znaczonych. Kwitnie od marca do kwietnia. Przebiśnieg jest rozmnażany z nasion i cebulek przybyszowych. Sadzić należy w sierpniu, na głębokość 5-8 cm do ziemi liściowej, w odległości co 5 cm. Zastosowanie ma na trawnikach jako roślina obwódkowa, w małych ogródkach na rabaty. Na uwagę zasługuje odmiana G. nivalis ,Plenus’ — pełnokwiatowa. Leucojum vernum — Śnieżyca wiosenna. Pochodzi z Europy. Zwiastun wiosny. W Polsce przebiega północna granica zasięgu geograficznego. Roślina chroniona. Występuje głównie w lasach górskich i podgórskich. Wysokość 10-15 cm. Liście po 2 (3-4) odziomkowe, grubsze niż u śnieżyczki. Kwiaty pojedyncze, w postaci szerokich białych dzwoneczków. Na zakończeniu płatków kwiatowych zielonożółte punkciki. Kwitnie w marcu—kwietniu. Wymagania i zastosowanie jak śnieżyczki. Cenną odmianą jest L. vernum var. carpaticum — Śnieżyca karpacka, o kwiatach stosunkowo dużych, po 2 na szypułce, efektownie wygląda sadzona masowo na wilgotnej łące.