Krokus, Szafran

Pochodzi z Alp, Karpat i Pirenejów. W Polsce występują dzikie formy w górach. Zwiastun wiosny na równi ze śnieżycą i śnieżyczką. Obecnie są już znane gatunki jesienne. Kwitnie przedlistnie w marcu- kwietniu. Wysokość 5-7 cm. Bulwki nieco spłaszczone. Krokus jest rozmnażany z drobnych bulwek powstających wokół roślin macierzystych, formy dzikie również z nasion. Bulwki, zależnie od wielkości, sadzi się na głębokość 5-4-10 cm, w odległości 5 cm roślina od rośliny. Wykopuje się po upływie kilku, a nawet kilkunastu lat. Krokusy lubią gleby wapienne, dostatecznie przepuszczalne, z domieszką próchnicy, stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Pielęgnacja krokusów polega na odchwaszczaniu i zasilaniu (najlepiej nawozami organicznymi). Zastosowanie: trawniki, rabaty, obwódki rabat. Crocus heuffelianus — Szafran Hauffela. Pochodzi z Siedmiogrodu Bałkanów. Kwiaty niebieskofioletowe. Rozrasta się bardzo szybko, tworząc zwarte, duże płaty. U nas mało wypróbowany. Crocus speciosus — Szafran okazały. Pochodzi z Iranu i Kaukazu. U nas znane odmiany ogrodowe tego gatunku: C. speciosus ,Aitchisoni’ — kwiaty jasnoniebieskie, kwitnie wiosną, C. speciosus ,Albus’ — kwiaty białe, kwitnie jesienią, C. speciosus ,Cassiope’ — kwiaty niebieskie. Crocus vernus — Szafran wiosenny. Pochodzi z gór środkowej Europy (Polska). Mieszańce ogrodowe, barwy od białej, żółtej, lila, niebieskiej do purpurowej, często barwnie paskowane. Należą tu odmiany głównie mieszańce ogrodowe: najwcześniejsze — jasnoniebieska ,Vanguard’ oraz żółta ,Yellow Giant’, najpóźniejsza — ciemnofioletowa ,Van Dyck’. Okres kwitnienia tych odmian jest dłuższy niż u gatunków. Większość odmian nadaje się do przyspieszania. Są również krokusy kwitnące jesienią (w czasie kwitnienia zimowitów we wrześniu i październiku), np. Crocus aitchisoni — odmiana jasnoniebieska, Crocus zonatus — odmiana jasnolila (łatwo rozmnaża się z nasion).