Okres od wysiania nasion do chwili kiełkowania i wschodów jest dla poszczególnych gatunków różny, związany z biologią gatunku. W wielu jednak przypadkach dąży się do tego,, aby okres ten skrócić .w celu szybszego wyprowadzenia roślin do obsadzeń przewidzianych planem. Przez odpowiednie przygotowanie nasion przed siewem można przyspieszyć wschody roślin oraz zabezpieczyć młode rośliny przed chorobami pochodzenia grzybowego, a także przed szkodnikami niszczącymi rośliny w stadium siewki. Moczenie nasion. Przez moczenie nasion dąży się do skrócenia czasu potrzebnego do wykiełkowania. Nasiona są moczone w wodzie o temperaturze ok. 30 °C przez dobę, a często dłużej. Ponieważ nasiona są suche i początkowo chłoną dużo wody, zalewa się je całkowicie, a ubytki wody uzupełnia. Przed siewem moczone nasiona rozsypuje się na papier, aby obeschły. Przesuszone nasiona natychmiast wysiewa się w ziemię dostatecznie wilgotną, aby w ten sposób zabezpieczyć je przed, nadmierną utratą wilgotności, co mogłoby wpłynąć hamująco na kiełkowanie. Stosowany bywa również nieco inny sposób przyspieszania kiełkowania nasion, który polega na tym, że nasiona zalewa się wodą, w której przebywają kilka godzin, a kiedy dostatecznie napęcznieją, wodę się odlewa i nasiona trzyma w stanie nawilgocenia, mieszając co pewien czas, dla utrzymania jednakowej wilgotności dla wszystkich nasion. Po ukazaniu się pierwszych kiełków nasiona wysiewa się do wcześniej przygotowanej wilgotnej ziemi. Podkiełkowanie nasion najlepiej wykonywać w szklanych naczyniach, ułatwiających obserwacje, przykrywając je papierem. Uszkadzanie łupiny (skaryfikacja). Nasiona o twardej łupinie zwykle długo przebywają w ziemi zanim wykiełkują, np. nasiona palm (Cocos sp., Chamaerops sp., Hovea), pacioreczników (Canna sp.), dracen (Cordylinę sp.). Aby przyspieszyć przenikanie wody do wnętrza nasienia, w celu pobudzenia zarodka do kiełkowania, do nasion dużych stosuje się nacinanie twardej okrywy pilnikiem lub piłką do cięcia metalu. Łupinę u nasion drobnych ściera się przez tarcie między arkuszami papieru ściernego. Niekiedy dla zmiękczenia twardej okrywy bywa stosowane moczenie nasion przez kilka godzin w stężonym kwasie siarkowym (niekiedy wystarczy 1 godzina). Czas moczenia zależy od grubości okrywy. Nasiona moczone w kwasie należy dobrze przemyć wodą. Stratyfikacja nasion. Stratyfikację stosuje się do nasion roślin drzewiastych, które trudno kiełkują. Polega ona na przysypywaniu nasion wilgotnym piaskiem i trzymaniu ich przez dłuższy czas w niskiej temperaturze. Zaprawianie nasion. Zabieg ten ma na celu unieszkodliwienie zarodników grzybów i bakterii chorobotwórczych, znajdujących się na powierzchni nasion lub wewnątrz. Bakterie i grzyby znajdujące się na powierzchni okrywy nasiennej niszczy się przez pokrycie nasion warstewką pylistego preparatu na parę tygodni przed siewem. Oprócz zaprawy w postaci proszku bywa stosowana zaprawa mokra. Jeżeli bakterie lub grzyby znajdują się wewnątrz nasienia, niszczy się je za pomocą wyższej temperatury. Zabieg ten polega na moczeniu nasion przez pół godziny w wodzie o temperaturze 50 °C. Wyższa temperatura może uszkodzić zarodki nasion.