Pinus strobus — Sosna wejmutka. Pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość 20-25 m. Średnica korony 10-15 m. Korona luźna, szeroko- stożkowata. Strzała zbieżysta, widoczna między gałęziami na całej długości. Kora w partiach górnych gładka, połyskliwa, dołem płytko, podłużnie spękana, barwy brązowoszarej. Gałęzie liczne, osadzone pod kątem prostym do osi, tworzą charakterystyczne piętrowe zagęszczenie, pędy roczne cienkie, słabo owłosione, często nieco zwisające. Igły długości 7-10 cm, cienkie, delikatne, ciemnozielone, po pięć na krótkopędzie, o piłkowanych brzegach, lekko zwisające. Szyszki długości 124-20 cm, długie, wąskie, zawsze łukowato wygięte, zwisające po 2-3; łuski długie, brązowe, pokryte kroplami żywicy; nasionko małe. Wejmutka rośnie dobrze na glebach ciężkich i średnich, dostatecznie wilgotnych, a zwłaszcza na glebach o podłożu wapiennym. Gleby lekkie i suche oraz kwaśne nie nadają się pod uprawę. Drzewo wybitnie światłolubne, mrozoodporne. W warunkach klimatu miast oraz na terenach przemysłowych rośnie słabo i łatwo podlega grzybowi (Peridermium strobi).

Podobne wpisy:

  1. Wartość zdobnicza roślin Wartość zdobnicza roślin zielnych i drzewiastych może się wyrażać w różny sposób: jedne odznaczają się dekoracyjnymi kwiatami, liśćmi lub owocami, inne tylko...
  2. Rozmnażanie przez: kłącza i bulwy Kłącza są pędami podziemnymi, zwykle znacznej grubości, o monopodialnym lub pseudodychotomicznym rozgałęzieniu, z pąkami wierzchołkowymi i bocznymi, które wiosną wyrastają w pędy...
  3. Szczepienie na przystawkę Szczepienie na przystawkę ma również zastosowanie w przypadku różnicy grubości podkładki i zraza. Podkładkę ścina się nieco skośnie, koniec zraza przycina się,...
  4. Ukształtowanie terenu Dla upraw ogrodniczych najodpowiedniejszy jest teren płaski lub z bardzo małym spadkiem o kierunku północ-południe. Dopuszczalna pochyłość terenu wynosi 2%. Zagłębienia, wypiętrzenia...