Omieg

Pochodzi z Azji, Europy. Wysokość 15-100 cm. Bylina o liściach odziomkowych długoogonkowych, sercowatych, przypominających liście fiołków, ale większych. Liście łodygowe siedzące, wpół obejmujące łodygę. Koszyczki kwiatowe duże, osadzone na długich szypułkach. Kwiaty języczkowe brzeżne, żółte. Omieg jest rozmnażany przez podział zaraz po przekwitnięciu, rzadziej przez siew. Sadzić należy w rozstawie 30X40 cm. Omiegi rosną dobrze w słońcu i w półcieniu, w miejscach wilgotnych, na glebie żyznej, gliniasto-próchnicznej. Stosuje się je jako podszycie drzew i krzewów, nad stawami, na rabatach bylinowych i na grzędach kwiatowych na kwiat cięty. U nas w uprawie są stosowane trzy gatunki. Doronicum caucasicum — Omieg kaukaski. Pochodzi z Kaukazu. Wysokość 20-50 cm. Kłącza bulwiaste, łodyga nie rozgałęziona, liście odziomkowe owalnosercowate, karbowano-ząbkowane, łodygowe podługowatojajowate, obejmujące łodygę. Koszyczki kwiatowe średnicy 4 cm. Kwitnie najwcześniej spośród omiegów, w kwietniu i maju. Cenioną odmianą jest D. caucasicum ,Magnificum’ — o większych kwiatach. Doronicum columnae (D. cordatum) — Omieg sercowaty. Pochodzi z Alp i Apeninów. Wysokość 15-60 cm. Zbliżony wyglądem do D. caucasicum, różni się brakiem zgrubień na kłączach oraz nieco późniejszym kwitnieniem (maj—czerwiec). Doronicum plantagineum — Omieg babkolistny. Pochodzi z Europy. Wysokość 30-80 cm. Kłącza rozłogowe, łodyga u góry gruczołkowato owłosiona, rozgałęziona, liście odziomkowe odwrotniejajowate, długoogonkowć, liście łodygowe lancetowate, siedzące lub obejmujące łodygę. Koszyczki kwiatowe średnicy 4-6 cm, kwitnie maj—czerwiec. Cenną odmianą jest D. plantagineum ,Excelsum’ — stosuje się na rabaty, grupy ogrodowe oraz na kwiat cięty. Przy wysadzaniu należy stosować rozstawę 50X50 cm.