Pochodzi z Ameryki Północnej, z terenów St. Zjedn. Wysokość 25-40 m (w ojczyźnie do 100 m). Szerokość korony 8-15 m. Korona stożkowata, gęsta, w starszym wieku szerokostożkowata, przejrzysta. Oś drzewa wyraźnie zaznaczona zbieżystą strzałą. Kora na pniu gruba, głęboko, bruzdowato spękana, barwy brązowoczerwonej, w partiach górnych brązowoszara, gładka. Gałęzie liczne, sztywne, w części dolnej drzewa osadzone pod kątem prostym do osi, w górnych wzniesione ku górze. Pędy młode liczne, owłosione, u drzew starszych zwisają. Pąki długie (1 cm), ostro zakończone, o przylegających łuskach, barwy brązowej, połyskliwe, bez żywicy. Igły równowąskie, długości 2-4 cm, płaskie, tępo zakończone, żywozielone od góry, od spodu jaśniejsze, z dwoma słabo zaznaczonymi białawymi paskami, elastyczne, niełamliwe, osadzone na pędzie zwężoną nasadą. Układ igieł na pędach bocznych grzebieniasty, w partiach górnych wyraźnie najeżone wokół pędu. Drzewa jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone na całym drzewie. Szyszki wąskojajowate, długości 7-10 cm, barwy jasnobrązowej, z szerokimi łuskami nasiennymi i wystającymi ostro zakończonymi trójzębnymi łuskami wspierającymi, zwisają na gałęziach (podobnie jak u świerków) i po dojrzeniu późną jesienią opadają w różnym czasie. W obrębie gatunku występują dwie odmiany różniące się zarówno cechami morfologicznymi, jak również wymaganiami ekologicznymi, mimo że rosną w obrębie tego samego zasięgu. P. taxifolia var. viridis — Jedlica Douglas’a odm. zielona. Odmiana występuje na terenach niskich nad morzem. Wysokość 60-1-100 m. Jedlica zielona rośnie dobrze na glebach średnio zasobnych w składniki pokarmowe, dostatecznie wilgotnych. Gleby lekkie i suche nie nadają się pod jej uprawę. Do dobrego wzrostu potrzebuje wilgotnego powietrza. Odporność na mróz w naszych warunkach duża, nie znosi suchych, mroźnych wiatrów, od których w odsłoniętych stanowiskach brązowieją jej igły. Jest drzewem światłolubnym, ocienienie znosi, lecz traci część gałęzi, a przez to ładny pokrój. P. taxifolia var. glauca — Jedlica Douglas’a odm. sina. Odmiana ta występuje na obszarze Gór Skalistych. Wysokość 15-20 m (w ojczyźnie do 40 m). Średnica korony 5-7 m. Strzała prosta, niekiedy łukowato pochylona. Gałęzie ustawione pod ostrym kątem, u starszych okazów w częściach dolnych zwisające. Igły krótsze niż u odm. zielonej i nie tak miękkie jak u tamtej, barwy modrej, najeżone na pędach. Szyszki mniejsze od odmiany zielonej, podobne w kształcie i barwie, o znacznie dłuższych łuskach wspierających, które są odgięte na zewnątrz. Jedlica sina pochodząca z terenu górskiego ma mniejsze wymagania glebowe i klimatyczne. Rośnie dobrze na glebach lekkich i suchych, jest odporniejsza na mróz i od mroźnych suchych wiatrów nie traci igliwia. W warunkach miejskich rośnie dobrze i ze względu na modre igliwie bywa sadzona częściej w parkach, a dzięki mniejszym rozmiarom znajduje zastosowanie w ogrodach przydomowych.
O autorze
Podobne wpisy
Wnętrze
- Lokalizacja pokoju dziecięcego w domu. Pokój dziecięcy na poddaszu – pokój dla trojga dzieci
- Lustra: Nie tylko funkcjonalność, ale i dekoracja wnętrz
- konsola glamour
- Czy wystrój kuchni ma znaczenie?
- Wiosenne porządki w domu
- Aranżacje wnętrz – czym kierować się przy wyborze architekta? Architektura wnętrz – Warszawa: architekt wnętrz cena
Ostatnie wpisy
- Lustra: Nie tylko funkcjonalność, ale i dekoracja wnętrz
- Rewolucja w Materiałach: Łączenie PMMA i PC za Pomocą Kleju UV
- Kolor Roku 2024: Jak Go Wykorzystać we Wnętrzach
- Internet Airmax Wrocław (Żerniki): Łączność Przyszłości W Twoim Zasięgu
- Zielone zarządzanie nieruchomościami: Jak łączyć obsługę najmu z zasadami zrównoważonego rozwoju?
Poczta kwiatowa, kwiaciarnia Włocławek
Archiwa
- marzec 2024
- styczeń 2024
- grudzień 2023
- wrzesień 2023
- czerwiec 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- październik 2022
- lipiec 2022
- marzec 2022
- luty 2022
- październik 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- marzec 2021
- październik 2020
- luty 2020
- styczeń 2020
- grudzień 2019
- listopad 2019
- październik 2019
- wrzesień 2019
- sierpień 2019
- kwiecień 2019
- marzec 2019
- styczeń 2019
- grudzień 2018
- listopad 2018
- czerwiec 2018
- maj 2018
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- luty 2017
Polecamy:
Casablanca Chopina
Porady wnętrzarskie
- PokrzywaPokrzywa zwyczajna (Urtica dioica i blisko spokrewniona Urtica urens) ma długą historię medyczną. W średniowiecznej Europie była stosowana jako środek …
- OstróżkaDelphinium x cultorum — Ostróżka ogrodowa. Bylina dekoracyjna o dużych wartościach ozdobnych. Wysokość 100-200 cm. Liście dłoniaste, 5-7-klapowe, ozdobne. Kwiaty …
- ZawilecRośliny strefy umiarkowanej. W Polsce, występuje wiele gatunków — zawilce, sasanki, przylaszczki. Ostatnio przylaszczki i sasanki są zaliczane do odrębnych …
- ToinowateVinca minor — Barwinek pospolity. Pochodzi z Azji Mniejszej, Kaukazu, Europy środkowej (Polska). Krzewinka zimozielona, płożąca, wysokości 5-10 cm. Liście …
- O wynikachO wynikach Dzisiaj o godzinie 21. 40 odbywało się kolejne losowanie LOTTO. Do wygrania w Multi Multi było 4 200 …
- Podrodzaj BiotaDo podrodzaju Biota należy jeden gatunek o pionowym układzie gałązek, wąskich łuskach, większych^ innej budowy szyszkach i nasionach bez skrzydełek. …
- UkośnicowateBegonia x tuberhybrida (B. tuberosa) — Begonia bulwiasta. Begonia rozmnażana z nasion została omówiona w dziale roślin uprawianych z rozsady. …
Najnowsze komentarze