Spośród roślin trwałych nadających się do sadzenia w środowisku wodnym oraz na terenach wilgotnych, a nawet bagnistych można wyodrębnić byliny wodne, uprawiane w sadzawkach lub w specjalnie do tego celu zbudowanych zbiornikach, np. żabieniec, rdestnica, osoka, grążel, grzybienie, strzałka wodna, oraz byliny bagienne, najczęściej rosnące w środowisku nadbrzeżnym na terenach podmokłych, np.: knieć błotna, wilczomlecz błotny, kosaciec żółty, pałki wodne. Niezapominajkę błotną oraz kosaciec syberyjski, które to rośliny udają się nie tylko na terenach błotnistych, ale i w przeciętnej wilgotnej glebie ogrodowej. Najważniejsze elementy potrzebne do życia roślin wodnych to światło, temperatura oraz składniki chemiczne rozpuszczone w wodzie i przyswajane przez znajdujące się w niej organizmy żywe. Warunki świetlne w środowisku wodnym zależą od przenikliwości wody dla promieni świetlnych, która to przenikliwość maleje wraz ze wzrostem głębokości. Górne warstwy wody pochłaniają promienie czerwone i niebieskie, a głębiej dochodzą już tylko zielone. Toteż w zbiornikach wodnych, zarówno naturalnych jak i sztucznych, rozróżnia się: 1. górną warstwę dobrze naświetloną, 2. środkową warstwę cienia, 3. dolną warstwę mroku, pozbawioną całkowicie światła. Temperatura — woda nagrzewa się i oziębia dość wolno. Na dnie wód stojących temperatura ma tendencję do utrzymywania się ok. 4°C. W tej bowiem temperaturze gęstość wody jest największa. Stale odbywające się ruchy wód powodują opadanie na dno warstw oziębionych, cięższych, wypływanie zaś na powierzchnię wód cieplejszych i lżejszych. Wyżej wymienione ruchy wód przyczyniają się do krążenia materiałów pokarmowych, gazów i ciepła, co wpływa na równomierny rozkład tych czynników w zbiorniku. Składniki chemiczne w każdym środowisku, a więc i wodnym, mają duże znaczenie. Woda jest dobrym rozpuszczalnikiem zarówno ciał stałych, jak i gazowych. Najważniejszymi z ciał gazowych są: tlen, azot, dwutlenek węgla, metan i siarkowodór. Najwięcej tlenu znajduje się w warstwach powierzchniowych, brak go często w warstwach przydennych. Azot dostaje się z powietrza oraz w wyniku denitryfikacji związków azotowych, zachodzącej na dnie zbiornika w warunkach beztlenowych. Dwutlenek węgla częściowo przechodzi z atmosfery, głównie jednak powstaje w samych zbiornikach wodnych, dzięki oddychaniu roślin i zwierząt oraz rozkładowi organizmów martwych. Metan i siarkowodór powstają w zbiornikach z wodą stojącą przy rozkładzie beztlenowych substancji organicznych, metan — przy rozkładzie błonnika, siarkowodór — przy rozkładzie białka. Ilość rozpuszczonych gazów jest większa w wodach zimnych i słodkich niż w wodach ciepłych i słonych. Woda zawiera również rozpuszczone sole mineralne oraz substancje organiczne, które po rozłożeniu na proste związki mogą być pobierane przez rośliny jako pokarm. Dzięki tym przemianom zachodzącym w środowisku wodnym zbiorniki wodne są samowystarczalne, co zapewnia ciągłość życia w tym środowisku. Wśród roślin wodnych można rozróżnić: 1. rośliny zanurzone w wodzie, 2. rośliny o liściach pływających lub pędach przypominających liście, a także posiadające liście częściowo wystające z wody. W zdobnictwie ogrodowym ma zastosowanie jedynie druga grupa.