Autor: kwiaciarniacasablanca.pl

Yucca filamentosa — Juka karolińska. Pochodzi z Ameryki Północnej. Pęd przyziemny zdrewniały, rozrastający się i wydający wiele gęstych rozet liści zimozielonych. Przeważnie bez pnia nadziemnego. Liście długości 30-40 cm, szerokości ok. 2 cm, mieczowate, dość sztywne, ciemnozielone, na brzegach oddzielają się jasne włókna. Kwiatostany wysokości ponad 100 cm, czasem dorastają do 200 cm. Kwitnie w lipcu—sierpniu. Jukkę rozmnaża się przez odrosty powstające u egzemplarzy kwitnących po ich przekwitnięciu. Jukka wymaga gleb próchnicznych, ogrodowych, zasobnych w wapń. Nie znosi terenów podmokłych. Rośnie dobrze w stanowiskach słonecznych i półcienistych, osłoniętych. Wysadzać należy pojedynczo na trawnikach, w ogrodach skalnych. Na zimę lekko...

Scilla sibirica — Cebulica syberyjska. Pochodzi z Kaukazu. Wysokość 10-15 cm. Liście równowąskie, kwiaty drobne, w postaci lazurowoniebieskich dzwoneczków, po trzy na szypułce. Kwitnie w marcu—kwietniu, razem ze śnieżycą i śnieżyczką. Cebulicę syberyjską rozmnaża się z cebulek przybyszowych oddzielanych w lipcu oraz z nasion. Często sama się wysiewa. Rośnie dobrze na glebach próchnicznych, ogrodowych, nie za suchych. Lubi stanowiska słoneczne, choć udaje się i w półcieniu. Wytrzymuje dobrze nasze zimy. Stosuje się ją jako runo w parkach, na trawnikach, na rabaty skalne. Z odmian na uwagę zasługują: S. sibirica ,Alba’ — o kwiatach białych, S. sibirica ,Spring Beauty’ —...

Ornithogallum umbellatum — Sniadek baldaszkowy (Gwiazda Betlejemska, śpioszek). Pochodzi z Europy południowej. Wysokość do 15 cm. Liście odziomkowe równowąskie, kwiaty białe, niewielkie gwiazdeczki, otwarte tylko w godzinach południowych. Kwitnie w kwietniu— maju. Należy do mało wybrednych roślin, łatwo rozmnażanych z cebulek przybyszowych. Stosuje się w parkach, jako runo na...

Muscari armeniacum — Szafirek armeński. Pochodzi z Azji Mniejszej i śródziemnomorskich okolic Europy. Roślina cebulkowa, o liściach odziomkowych równowąskich, tworzących rozetę złożoną z 6-8 liści, ukazujących się jesienią i zimujących pod śniegiem. Kwiaty drobne, u większości odmian niebieskie, w cylindrycznych kwiatostanach, wysokości 12 cm. Kwitnie w kwietniu—maju. Szafirek armeński jest rozmnażany z drobnych cebulek przybyszowych lub z siewu, lecz siewki są często bez wartości. Sadzić należy już w sierpniu lub na początku września na kwietniki, rabaty kwiatowe lub na obwódki, często również na ogródki skalne, na głębokość około 5 cm, w odległości 10 cm roślina od rośliny (czyli 100...

Lilium tigrinum — Lilia tygrysia. Pochodzi z Chin, Japonii, Korei. Wysokość 80-150 cm. Najbardziej rozpowszechniona u nas lilia. Kwiaty pomarańczowoczerwone, nakrapiane czarnymi centkami, zebrane na wierzchołkach łodyg w groniastych kwiatostanach. Liście szerokolancetowate. Kwitnie w lipcu—sierpniu. Lilię tygrysią rozmnaża się łatwo z cebulek przybyszowych, powstających w pachwinach liści na łodydze. Na mróz odporna całkowicie. Sadzić należy w grupach jednorodnych w parku lub na rabatach bylinowych, w zestawieniu z wysokimi bylinami, w odległości 25-40 cm. Z odmian na uwagę zasługują: L. tigrinum ,Fortune!’ oraz L. tigrinum ,Splendens. Lilium willmottiae — Lilia Willmotta. Pochodzi z Chin. Wysokość 100-200 cm. Tworzy luźne i...

Lilium martagon — Lilia złotogłów. Pochodzi z Europy środkowej i Polski. Roślina chroniona. Delikatna lilia o pięknym kształcie, będąca natchnieniem twórców sztuki ludowej (Lelija). Wysokość 30-50 cm. Bliżej szczytu pędu wykształca 10-40 Niewielkich kwiatów, delikatnych, o podwiniętych płatkach, lilaróż, zwisających. Kwitnie w końcu czerwca i w lipcu. Lilię złotogłów rozmnaża się z siewu. Zastosowanie ma w częściach naturalistycznych parku. W uprawie ogrodowej znana jest odmiana L. martagoji ,Albiflorum’ — Lilia złotogłów białokwiatowa, dorasta do 120 cm, kwiaty woskowobiałe, rozmnażana z cebulek przybyszowych, które jednak rzadko tworzy, oraz L. martagon var. cattaniae (var. dalmaticum) — Lilia złotogłów odm. Katańska, o...

Lilium croceum — Lilia szafranowa. Pochodzi z Europy południowej. Wysokość 40-70 cm. Kwiaty szafranowożółte i pomarańczowe, zebrane na szczycie pędu, zwrócone kielichami ku górze. Liście lancetowate, rozmieszczone wokół pędu od dołu ku górze, kończą się na kilka centymetrów przed kwiatostanem. Gatunek najwcześniej kwitnący, nie pachnie. Lilię szafranową rozmnaża się z cebul wytwarzanych na rozłogach. Nie tworzy cebulek w pachwinach liści. Łatwa w uprawie. Na ogół dobrze znosi nasze zimy. Sadzi się ją w rozstawie 30X30 cm, na rabaty bylinowe, skupiny ogrodowe. Lilium henryi — Lilia Henry’ego. Pochodzi z Chin. Wysokość ok. 180 cm. Kwiaty pomarańczowożółte, z odchylonymi płatkami, dość...

Lilium candidum — Lilia biała. Pochodzi z Europy południowej. Znana u nas najdawniej, często uwieczniana na obrazach kościelnych. Wysokość 100-550 cm. Kwiaty białe, rozmieszczone na szczycie pędu po 6-20 sztuk, pachnące, przeważnie 5-płatkowe, płatki długości 5-8 cm. Kwitnie w czerwcu—lipcu. Lilię białą rozmnaża się z cebul przybyszowych i przez sadzonkowanie łusek. Jesienią wypuszcza liście odziomkowe, które pozostają na zimę. W bezśnieżne zimy może wymarznąć, toteż sadzi się ją zwykle wcześnie w sierpniu, na początku września, na głębokość ok. 15 cm, w rozstawie 30X40 cm, przeważnie na rabaty jednorodne. Przy sadzeniu w zwartych grupach parkowych stosuje się odległości 20 cm....