Liliowiec

Pochodzi z Europy środkowej i Azji wschodniej. Bylina powszechnie u nas znana, pospolita w ogródkach wiejskich. Liście równowąskie, jasnozielone, długości do 100 cm, szerokości 3 cm. Kwiaty przeważnie płatkowe, duże, w różnych odcieniach barwy żółtej. Bywają również bardziej pomarańczowe i brązowe, a także różowobrzoskwiniowe, mahoniowe, fioletowopurpurowe i jeszcze ciemniejsze. Po kilka kwiatów na pędzie. Większość liliowców zamyka kwiaty wcześnie po południu, a także w pochmurne dni. Ostatnio hodowcy amerykańscy otrzymali odmiany, których kwiaty nie zamykają się do późnego wieczora, zachwycając miłośników tego rodzaju ogromną skalą barw. Liliowce rozmnaża się z masowo ukazujących się odrostów korzeniowych. Korzenie bulwkowate lub mięsiste sięgają do 80 cm w głąb gleby, stąd wytrzymałość tych roślin na suszę. Sadzi się je, zależnie od siły wzrostu danego gatunku, w odstępach 35-60 cm. Liliowce rosną dobrze zarówno na glebach suchych, słabych, jak i wilgotnych, żyznych. Lubią słońce, ale rosną i w półcieniu. Liliowce stosuje się na rabatach, w grupach bylinowych, na obrzeżenia zbiorników wodnych. Hemerocallis citrina — Liliowiec cytrynowy. Pochodzi z Chin. Wysokość do 70 cm. Kwiaty cytrynowe, żółte, lekko pachnące, dość długo otwarte. Kwitnie w lipcu—sierpniu, liście długości do 100 cm, szer. ok. 1 cm. Hemerocallis fulva — Liliowiec rdzawy. Pochodzi z Europy i Azji. Wysokość do 80 cm. Liście długości 454-75 cm, szerokości do 3,5 cm. Kwiaty żółto-brązowo-czerwone. Kwitnie w czerwcu—lipcu. Gatunek najmniej wymagający. Odmiana pełna H. fulva ,Kwanso Hemerocallis middendorffii — Liliowiec Middendorfa. Wysokość 30-4-40 cm. Kwiaty jasnopomarańczowe, pachnące. Kwitnie w maju— czerwcu, często powtarza kwitnienie w sierpniu. Liście długości ok. 50 cm, szerokości ok. 2 cm, zielone. Kniphofia — Trytoma mieszańce. Pochodzi ze środkowej i południowej Afryki. Wysokość 40-120 cm. Liście długości do 130 cm. Kwiaty rurkowate w kwiatostanach kłosowych, barwy żółtej, pomarańczowej, czerwonej i rdzawej, często wielobarwne. Kwitnie od czerwca do sierpnia włącznie, zależnie od gatunku. Trytomę rozmnaża się z odrostów. Rośliny sadzi się w rozstawie 30X40 cm. Trytoma wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej, próchnicznej, ciepłej, stanowiska słonecznego. Zastosowanie w grupach ogrodowych. W naszych warunkach należy zabezpieczać ją na zimę (przykrycie liśćmi), ponieważ często wymarza. Najbezpieczniej wyjmować na jesieni i przechowywać z bryłą ziemi jak pacioreczniki. Pochodzi z Ameryki, Europy, Azji, poniżej 55° szerokości geograficznej. Znaczna część rośnie w górach do wysokości 3000 m n.p.m. Jedna z najpiękniejszych i najbardziej cenionych roślin ze względu na kształt, barwę i zapach. Obecnie znana w wielu nowych odmianach, otrzymanych przez hodowców amerykańskich. Wysokość kwitnących lilii 25-200 cm. Barwy kwiatów od białej poprzez żółtą, czerwoną, brązową i różową do lila. Lilie udają się na glebie żyznej, pszenno-buraczanej, ogrodowej, z dodatkiem torfu i ziemi liściowej. Nadmiar wapnia szkodzi im. Kwitną, zależnie od gatunku, od maja do sierpnia, a nawet września. Większość lilii zimuje u nas prawie zupełnie dobrze, część wymarza jedynie w bezśnieżne zimy, toteż niektóre gatunki wymagają okrycia na zimę. Lilie rozmnaża się przez oddzielanie i sadzonkowanie łusek, przez cebule przybyszowe, względnie cebulki powietrzne, a także przez wysiew nasion. Rośliny sadzi się na głębokość 15-20 cm, na glebie głęboko uprawionej, zapewniającej powietrze i składniki odżywcze. Najlepiej jest sadzić lilie we wrześniu i marcu, ewentualnie w październiku i kwietniu (później kwitnące).