Rozmnażanie przez kopczykowanie. Sposób ten stosuje się w szkół- karstwie przy rozmnażaniu niektórych gatunków lub odmian (Magnolia sp., Hortensia paniculata, Prunus glandulosa, Cornus alba). Polega on na tym, że nasadę rośliny z młodymi pędami obsypuje się ziemią tworząc kopczyk, który w miarę wzrostu pędów należy podwyższać. Przed obsypaniem pędy przy nasadzie trzeba okręcić silnie drutem lub za obrączkować. W ten sposób zostaje zahamowany przepływ substancji pokarmowych, które gromadzą się w zgrubiałej podczas wzrostu części nad drutem i wpływają na tworzenie się korzeni przybyszowych. Najważniejszym jednak czynnikiem powodującym powstawanie korzeni jest ziemia, którą obsypane są pędy. Znaczny wpływ na wzrost korzeni ma również wyższa temperatura ziemi kopca, która to ziemia nagrzewa się łatwiej niż ułożona płasko. Tworzenie się korzeni przypada zwykle na okres po zakończeniu wzrostu roślin, a więc na koniec lata i początek jesieni. Po dobrym ukorzenieniu się pędów należy je odciąć, po rozgarnięciu kopca, w okresie późnej jesieni lub wiosną następnego roku. Rozmnażanie przez odkłady. Znane są dwa rodzaje odkładów: ziemne i powietrzne. Odkłady ziemne wykonuje się, gdy roślina ma pędy dostatecznie długie i giętkie, które można naginać do ziemi. Jeżeli pędy są sztywne i łamliwe stosuje się odkłady powietrzne. W praktyce stosowane bywają trzy typy odkładów ziemnych: płaski, zwykły i powtarzany. Odkład płaski polega na tym, że wokół rośliny matecznej, prostopadle do niej, kopie się płytkie rowki (ok. 15 cm), rozkłada w nich pędy, przymocowuje do ziemi. Po pewnym czasie z pąków leżącego pędu wybijają pionowo pędy, a wtedy zasypuje się rowek ziemią na całej długości pędu. Po dobrym zakorzenieniu się pędów, w okresie późnej jesieni, odkrywa się odkład i odcina pędy poniżej wyrośniętych korzeni przybyszowych. Odcięte z korzeniami pędy dołuje się lub sadzi na kwaterze. Odkład zwykły stosuje się, gdy pędy są krótsze, ale dające się wyginać. W pewnej odległości pod nisko położonym pędem, wykonuje się wąski dołek, pęd należy wygiąć łukowato i przytwierdzić kulką w dołku w ten sposób, aby jego górna część wystawała nad ziemią. Dołek zasypuje się i ugniata. Jeżeli koniec pędu ma położenie skośne, prostuje się go przez przywiązanie do palika. W ten sposób postępuje się z pędami położonymi nisko nad ziemią. Jeżeli natomiast liczne pędy są osadzone wyżej; a zależy nam na rozmnożeniu, gdyż ma dużą wartość dekoracyjną, wówczas wykonuje się wokół pędu czworokątną skrzynię o odpowiednio wysokich bokach, wypełnia ziemią, ugniata, aby nie osiadła i robi odkłady jak poprzednio. Ziemię w skrzyni utrzymuje się w stałej umiarkowanej wilgotności. W ten sposób wykonuje się odkłady zwykłe u niektórych odmian magnolii, mieszańców różaneczników, leszczyny purpurowej, klonu palmowego, niektórych kalin. Odkład powtarzany jest stosowany przy rozmnażaniu pnączy. Pędy roczne przygina się kilkakrotnie i kulkuje w przygotowanych dołkach, które następnie zasypuje się i udeptuje. Po pewnym czasie na lukach nad ziemią z pąków wybijają pędy, a na lukach pod ziemią wyrastają korzenie, w ten sposób powstanie kilka nowych roślin, które trzeba na jesieni odciąć i posadzić w rzędy. Odkłady powietrzne są stosowane u roślin o pędach sztywnych, które się nie dają przyginać, a przy tym są łamliwe. Technika robienia odkładu jest następująca: pęd grubości 7-4-10 mm nacina się skośnie na odcinku kilku centymetrów, płytko, odchyla część odciętą zasypując szczelinę proszkiem hormonalnym; między część naciętą a pęd należy włożyć mały pęczek torfu; pęd w miejscu nacięcia wraz z przyległymi odcinkami, razem długości około 15 cm, obkłada grubo wilgotnym torfem, który należy obwinąć folią w postaci bandaża, obwiązując na końcach mocno sznurkiem. Po pewnym czasie w miejscu nacięcia pędu powstaną korzenie przybyszowe, które wrastają w torf okrywający pęd w tym miejscu. Kiedy korzenie nieco się rozrosną, odkład należy odciąć poniżej wiązki korzeni w torfie i przesadzić do doniczek lub wprost do gruntu. Tego typu odkłady wykonuje się wiosną (kwiecień—maj) i tylko u roślin drzewiastych (buki, brzozy, platany, magnolie, leszczynę). Odkłady powietrzne w doniczkach stosowane dawniej są kłopotliwe w wykonaniu i mało praktyczne.