Istnieją dwa sposoby rozmnażania roślin: generatywny — przez siew nasion lub zarodników (paprocie) i wegetatywny — za pomocą nadziemnych części roślin i korzeni. W ogrodnictwie ozdobnym są stosowane obydwa sposoby; każdy z nich ma dodatnie i ujemne strony i dlatego w produkcji roślin trzeba stosować ten sposób rozmnażania, który jest dla danej rośliny korzystniejszy. Rozmnażanie generatywne jest łatwe i szybkie, gdyż w krótkim czasie można uzyskać dużo nowych osobników, jednak me wszystkie one będą jednakowe; wystąpią różnice w wielkości, barwie, kształcie itd. Przy rozmnażaniu generatywnym nie następuje bowiem dokładne powtórzenie cech osobników matecznych. Zróżnicowanie nowych osobników występuje wtedy, gdy roślinami matecznymi są gatunki, a w większym stopniu jeszcze, gdy są nimi mieszańce. Przy rozmnażaniu wegetatywnym wszystkie nowe rośliny mają cechy mateczne. Ujemną stroną tego sposobu rozmnażania jest to, że niektóre rośliny po pewnym czasie degenerują się i są mniej odporne na choroby.