Nasturcjowate

Tropaeolhm majus — Nasturcja większa. Pochodzi z Peru. Wyrasta do wysokości 3 m. Łodyga wiotka, płożąca, liście okrągłe, parasolowate, na długich ogonkach łączących środek liścia z łodygą. Kwiaty średnicy ok. 5 cm, barwy żółtej, pomarańczowej i czerwonej, pojedyncze lub pełne, o płatkach u nasady mających często ciemne plamki, z charakterystyczną ostrogą. Nasturcję wysiewa się w pierwszej połowie maja bezpośrednio na kwietniki. Można też wysiać w marcu lub kwietniu do doniczek, aby w końcu maja, gdy obawa przymrozków minie, wysadzić bezpośrednio z doniczek do skrzynek balkonowych i pojemników kwiatowych (1 g zawiera 10-20 nasion). Czas wschodu nasion trwa ok. 2 tygodni. Nasturcja rośnie dobrze w każdej glebie ogrodowej, próchnicznej, lekkiej, dostatecznie przepuszczalnej. Znosi półcień, ale najobficiej kwitnie w stanowisku słonecznym. Jest ona rośliną miododajną, nawiedzaną chętnie przez gąsienice żerujące na liściach. Zwalczać je należy przez oprysk w godzinach wieczornych jednym ze środków chemicznych (pestycydów), np. Foschlorem. Nasturcja jest ozdobna z jaskrawych, o charakterystycznym zapachu kwiatów, malowniczych w kształcie, będących często motywem malarskim. Formy pnące (długopędowe) mają zastosowanie do okrywania krat ogrodowych, altan i balkonów. Formy karłowe nanum, dorastające do 30 cm wysokości, nadają się na kwietniki.