Rośliny drzewiaste mają zdrewniałe organa nadziemne i podziemne, które rosną corocznie tak, jak długo żyje roślina. Coroczny przyrost roślin drzewiastych na grubość jest wynikiem działania tkanki twórczej wtórnej (kambium), czego nie widzi się u roślin zielnych. Jest to zasadnicza różnica między tymi dwiema grupami roślin. Rośliny drzewiaste można podzielić na: drzewa, krzewy, podkrzewy, krzewinki i pnącza. Drzewa. Drzewa są to największe rośliny, mające pień (niekiedy kilka) zakończony koroną zbudowaną z licznych większych i mniejszych gałęzi. Z drzew liściastych zwykle pień rozwidla się na pewnej wysokości i w ten sposób powstaje kłoda. U drzew iglastych pień jest przedłużony do wierzchołka. Zaznaczona w ten sposób oś drzewa nazywa się strzałą. Strzałę można spotkać niekiedy również u drzew liściastych, np. u olszy czarnej (Alnus glutinosa), u leszczyny tureckiej (Corylus colurna). Zdarza się, że strzała na pewnej wysokości rozwidla się na dwie cieńsze, biegnące równolegle wzdłuż osi. U niektórych gatunków drzew liściastych występuje po kilka pni, np. u grujecznika (Cercidiphyllum japonicum), skrzydłorzęcha (Pterocarya fraxinifolia). Pod względem wysokości wyróżnia się drzewa małe (5-8 m), średnie (13-15 m) i wysokie (powyżej 20 m). Według kształtu drzewa można podzielić na: pienne, z wyraźnym pniem i koroną; w formie naturalnej, ugałęzione nisko z zaznaczoną często osią, oraz w formie krzewiastej, o nieregularnym układzie gałęzi.