Rojnik

Pochodzi z Azji Mniejszej, Kaukazu, Europy (Polska). W tłumaczeniu — wiecznie żywa roślina. Występuje w górach. Wysokość 3-5 cm. Bylina o liściach skupionych w postaci rozetek, kwiatach białych, żółtych lub purpurowych, osadzonych po kilka na grubych pędach kwiatowych. Kwiaty rojników grają podrzędną rolę. Ukazują się one w czerwcu—lipcu, na pędach wyrastających spomiędzy grubych rozetek wysokości do 15 cm. Astilbe jest rozmnażany przez podział. Przy sadzeniu należy stosować odległość 35-70 cm. Astilbe wymaga gleb wilgotnych, wiosną dużej ilości wody. Rośnie najlepiej w półcieniu. Gdy dużo wilgoci w glebie, pięknie również rośnie w słońcu. W pierwszym roku po jesiennym posadzeniu bezpieczniej jest nakrywać je na zimę. Astilbe — tawułki najlepiej jest stosować w grupach ogrodowych i parkowych z bylinami, które mają podobne wymagania, np. pełniki, funkie, paprocie. Kwitną w różnym czasie, zależnie od odmiany. Jest bardzo wiele- odmian różniących się wysokością, terminem kwitnienia i barwą kwiatów. Bergenia cordifolia — Bergenia sercowata. Pochodzi z Ałtaju. Kwiatostan dorasta do 30-40 cm. Liście skórzaste, błyszczące, średnicy 20-30 cm, zimozielone. Kwiaty fioletoworóżowe. Kwitnie w kwietniu— maju. Bergenię rozmnaża się przez podział i sadzonkowanie pędów. Należy ona do najmniej wybrednych bylin. Rośnie dobrze w różnych stanowiskach. Udaje się zarówno w stanowisku słonecznym, jak i w półcienistym i cienistym. Lubi gleby wilgotne, ale dobrze rośnie i na glebach suchych, piaszczystych. Stosuje się jako grupy ogrodowe i parkowe, a najczęściej w ogrodach skalnych, na murkach i skarpach kwiatowych. Z odmian na uwagę zasługuje; B. cordifolia .Robusta’ — odmiana bujnie rosnąca, o czerwonych kwiatach. Heuchera x brizoides — Żurawka drżączkowa. Krzyżówka otrzymana we Francji z roślin dziko rosnących w Ameryce Północnej. Wysokość 40-60 cm. Rozetki liściowe niskie, zimozielone, przysychają podczas suszy i brązowieją w czasie zimy, jeżeli nie są nakrywane. W bez- śnieżne zimy mogą przemarznąć. Ozdobne są z liści i długotrwałego kwitnienia, kwiaty drobne, podobne do kwiatów drżączki, o barwie od jasnoróżowej do ogniście czerwonej. Gatunki rozmnaża się z siewu, odmiany przez podział, ewentualnie przez sadzonkowanie bocznych odrostów odrywanych od rośliny macierzystej. Dobrze rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych.