Trawnikami nazywamy powierzchnie pokryte w sposób zwarty i równy roślinami trawiastymi lub innymi niskimi tworzącymi zespół wraz z trawą. Trawniki stanowią tło nie tylko dla większości budynków, lecz także dla drzew, krzewów i kwiatów rozmieszczonych w miastach. Według przybliżonych obliczeń, trawniki w Polsce stanowią ok. 65% ogólnej powierzchni zieleni miejskiej. Są to trawniki parkowe, dywanowe, łąkowe i boiskowe. Do zakładania trawników stosuje się różne mieszanki traw, w których dobiera się trawy pochodzenia krajowego, przystosowane do naszych warunków klimatycznych. Pożądane jest, aby były one długowieczne (ze względu na zwiększenie ich opłacalności), możliwie trwałe, odporne na suszę oraz aby miały skromne wymagania glebowe. Instytut Gospodarki Komunalnej prowadzi prace w poszukiwaniu odpowiednich traw na terenach Polski. Obok traw z rodziny Graminae, do roślin trawnikowych zalicza się również koniczynę białą z rodziny Leguminosae. Poniżej podano przykładowo kilka mieszanek uzależnionych od rodzaju gleby. Na gleby żyzne: życica trwała — 72%, grzebienica pospolita — 14%, wiechlina łąkowa — 7%, mietlica rozłogowa — 3%, koniczyna biała — 4%. Na gleby przeciętne: życica trwała — 50%, kostrzewa czerwona — 20%, wiechlina łąkowa — 20%, mietlica pospolita — 7%, koniczyna biała — 3%. Na gleby lekkie i suche: kostrzewa czerwona — 65%, mietlica pospolita — 2%, życica trwała — 33%. Na gleby bardzo suche piaszczyste: kostrzewa czerwona — 50%, kostrzewa owcza — 30%, wiechlina łąkowa — 15%, mietlica pospolita — 5%. Poza tym na trawniki parkowe, położone na glebach średnio zwięzłych, jest polecana mieszanka: kostrzewa owcza — 25%, życica trwała — 25%, wiechlina łąkowa — 50%, a na trawniki typu łąkowego i miejsca dla masowych imprez ludowych: kostrzewa czerwona — 30%, wiechlina łąkowa — 30%, życica trwała — 20%, mietlica pospolita — 15%, koniczyna biała — 5%.