Miesiąc: listopad 2017

Róże wymagają corocznego cięcia, które należy wykonać zwykle w kwietniu, po odkryciu ich z zabezpieczenia zimowego. Trzeba przy tym pamiętać, że każda grupa róż wymaga innego cięcia, z tym że wszystkie róże świeżo posadzone powinny być przycięte dość silnie, aby mogły zachować równowagę pomiędzy znacznie skróconym systemem korzeniowym a ich częścią nadziemną. U krzewów róż odmian bardzo silnie rosnących pozostawia się na każdym pędzie 4-6 oczek, u krzewów średnio silnych 3-4 oczek, u słabo rosnących 2-3 oczek. Coroczne cięcie róż wielko- i wielokwiatowych polega na usuwaniu wszelkich pędów słabych, cienkich, uszkodzonych, krzyżujących się. Pozostałe pędy przycina się mocniej lub...

Po posadzeniu wszystkie róże należy obficie podlać, a po rozpoczęciu przez nie wegetacji, to znaczy w pierwszych dniach maja, trzeba rozpocząć zasilanie róż rozcieńczoną gnojownicą, gnojówką lub roztworem nawozów mineralnych (azotowo-fosforowo-potasowych). W maju powtarza się zasilanie dwu- lub trzykrotnie. Dobrze i wcześnie posadzone róże mogą zakwitnąć już w czerwcu. Po pierwszym ich kwitnieniu, jeżeli w tym okresie wypada susza, róże należy kilkakrotnie obficie podlać. Po podlaniu, względnie po deszczu, zasila się jeszcze raz róże płynnym nawozem. Ściółkowanie róż. W celu utrzymania wilgotności w glebie jest pożądane zastosowanie ściółki pomiędzy różami. Teren pomiędzy roślinami wykłada się przegniłym obornikiem, torfem ogrodniczym,...

Róże najlepiej sadzić wiosną, gdyż sadzenie jesienne często zawodzi. Krzewy róż sprowadzane wiosną natychmiast wyjmuje się z opakowania i jeśli przeschły na skutek długotrwałej podróży, zanurza się na 12 godzin w naczyniu z wodą. Bezpośrednio przed wysadzeniem jest pożądane zamoczenie róż w papce z gliny. Najlepsze do wysadzenia są róże jednoroczne, o koronie złożonej z kilku silniejszych pędów, z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym. Przy nabywaniu róż plennych (okulizowanych na wysokości 100-150 cm) należy zwrócić uwagę na to, aby pień był prosty, dostatecznie gruby i pozbawiony wszelkich uszkodzeń. Wysadzane przez nas róże winny mieć dobrze wykształcone i kształtne korony oraz...

Róże należą do roślin podziwianych i uprawianych od czasów najdawniejszych. Spotykano je według wszelkiego prawdopodobieństwa już 2000 lat przed naszą erą we wspaniałych ogrodach Babilonu. Róża powszechnie uprawiana w Grecji (VI wiek p.n.e.) została mianowana królową kwiatów. Z Grecji przedostała się do Rzymu, świecąc tam triumf jako symbol miłości i radości życia. Z nastaniem chrześcijaństwa róża dostała się do ogrodów klasztornych, była tam masowo uprawiana, służyła do dekoracji ołtarzy i stanowi jak gdyby symbol miłości chrześcijańskiej. Uczestnicy wypraw krzyżowych przywozili ze wschodu do Europy nowe gatunki róż, które następnie zostały wykorzystane w XIX w. do masowych prac hodowlanych, do...

Pochodzi z Ameryki Północnej. Byliny wysokości 15-200 cm. Łodygi wzniesione, liście skrętoległe, całobrzegie lub ząbkowane, koszyczki kwiatowe bardzo drobne, w różnych odcieniach koloru żółtego, zebrane w wiechokształtne grona. Kwitnie lipiec—październik. Nawłocie są rozmnażane wiosną przez podział i z sadzonek. Odmiany karłowe sadzi się w odstępach 30-40 cm, wysokie — 50-80 cm. Po przekwitnięciu należy ścinać kwiatostany i nie dopuszczać do’ samosie- wu, aby nie zachwaszczać terenu. Nawłocie są wytrzymałe na mróz, niewybredne, bujnie i szybko rosnące. Odpowiadają im zarówno stanowiska słoneczne, jak również półcieniste, wilgotne. Nawłocie można stosować na rabaty, grupy ogrodowe i parkowe, żywopłoty, obwódki, a niskie gatunki...

Pochodzi z Ameryki Północnej i Meksyku, Wysokość 30-250 cm. Ładne byliny parkowe, wysokie w grupach, niskie niezastąpione na rabatach. Liście skrętoległe, pojedyncze lub złożone, pędy przeważnie omszone, koszyczki kwiatowe duże, z wypukłym dnem kwiatowym, osadzone na długich szypułkach, pojedyncze lub zebrane w luźne wiechy baldachokształtne. Kwiaty języczkowe żółte, kwiaty rurkowe zielonawe, żółte lub brązowe. Rudbekia jest rozmnażana zwykle przez podział i z sadzonek „z piętką” oraz z wysiewu nasion na wiosnę. Wysokie odmiany sadzi się w odstępach 60-80 cm, niskie — 35-40 cm. W uprawie są łatwe i niewybredne. Rosną dobrze w każdej glebie, byle nie za suchej. Lubią...

Pochodzi z Chin, Japonii. Potężne byliny parkowe, wysokość 100-300 cm. Liście duże, ozdobne, kwiaty żółte. Języczkę rozmnaża się przez podział, dobrze rośnie w stanowiskach wilgotnych i półcienistych, może rosnąć również w słońcu i w glebach suchszych, ale więdnie’w dni upalne. Lubi gleby próchniczne, żyzne. Sadzi się je w odstępach 50-100 cm. Stosuje się je w parku, w półcieniu, w mokrych miejscach nad wodą, pojedynczo i w grupach ogrodowych. Ligularia clivorum — Języczka pomarańczowa. Wysokość 100-150 cm. Liście dekoracyjne, duże, okrągłe, o brzegach ząbkowanych, koszyczki kwiatowe średnicy 10 cm, żółtopomarańczowe, zebrane w wierzchołki baldachokształtne. Kwitnie sierpień—październik. Wytrzymuje nasze warunki klimatyczne....

Leontopodium alpinum — Szarotka alpejska. Pochodzi z Azji, Europy (Polska). Wysokogórska bylina o wysokości 10-20 cm. Należy do zmiennych gatunków różniących się od siebie barwą i kształtem. Liście i pędy grube, białe, filcowato owłosione. Koszyczki kwiatowe drobne, średnicy 5-8 cm, zebrane w szczytową główkę, otoczone gwiazdką poziomo odstających liści. Kwitnie czerwiec—sierpień. Szarotkę rozmnaża się przez siew w lutym—marcu, w inspekcie lub chłodnej szklarni. W maju sadzi się na miejsca stałe. Gleba pod szarotki powinna się składać z ziemi darniowej i gliny (w stosunku 1:1) oraz z kruszonego gruzu wapiennego. Szarotki alpejskie stosuje się na ogrody skalne, murki ogrodowe i...