Abies concolor — Jodła kalifornijska (J. jednobarwna). Pochodzi z Ameryki Północnej. Rośnie w górach Kalifornii i Kolorado na znacznych wysokościach (10004-3000 m n.p.m.). Wysokość 154-25 m (w ojczyźnie do 60 m). Średnica korony 3-4-7 m. Strzała lekko zbieżysta. Kora na pniu popielatoszara, o nieregularnych, płytkich spękaniach, w partiach górnych strzały połyskliwa, z licznymi pęcherzykami żywicznymi. Gałęzie liczne, sztywne, ustawione pod kątem prostym do osi, w części wierzchołkowej nieco wzniesione. Pąki żółtawe, kuliste, pokryte żywicą. Igły długości 4-7 cm, szablasto wygięte, tępawe, obustronnie pokryte sinawym, niekiedy niebieskawym lub srebrzystym nalotem, na pędach młodych zabarwienie igieł intensywniejsze. Ponieważ igły są pokryte obustronnie nalotem, stąd jodła ta ma jednolitą barwę (jodła jednobarwna). Igły roztarte mają zapach pomarańczy, co jest również cechą rozpoznawczą gatunku. Szyszki cylindrycznego kształtu, długości 10-14 cm, młode modrawe, dojrzałe jasnobrązowe, pokryte kroplami zastygłej żywicy. Jodła kalifornijska rośnie dobrze na różnych typach i rodzajach gleb, nie wyłączając gleb lekkich. Jedynie gleby o wysokim poziomie wody gruntowej nie nadają się pod jej uprawę. Odporność na mróz w naszym klimacie zupełna. Może być sadzona na terenie całej Polski. W przeciwieństwie do innych jodeł jest ona gatunkiem światłolubnym, znosi również ocienienie, lecz wtedy zabarwienie igieł jest mniej intensywne. Odporność na zanieczyszczenie atmosfery w okręgach przemysłowych wyjątkowo duża, dobrze znosi również suche powietrze i zadymienie w dużych miastach. Jodła kalifornijska jest drzewem o dużej wartości dekoracyjnej. W parkach powinna być sadzona pojedynczo lub w małych grupach w miejscach widocznych, może być również użyta do obsadzania alei w dużych parkach. Dzięki srebrzystej lub modrej barwie igliwia nadaje się do .zestawień kontrastowych w parkach krajobrazowych. Ładny pokrój oraz silny wzrost daje możliwość stosowania jej w kompozycjach architektury monumentalnej. Duża odporność na zanieczyszczenia atmosferyczne pozwala na użycie jej w zadrzewieniach miejskich i na terenach przemysłowych, w parkach, osiedlach i wszędzie tam, gdzie inne gatunki iglaste zawodzą.