Dla upraw ogrodniczych najodpowiedniejszy jest teren płaski lub z bardzo małym spadkiem o kierunku północ-południe. Dopuszczalna pochyłość terenu wynosi 2%. Zagłębienia, wypiętrzenia i wyrwy terenowe utrudniają uprawę gleby, przewożenie materiałów i roślin. Teren całkowicie odkryty bez jakichkolwiek osłon jest niekorzystny dla upraw, zwłaszcza zimą, w okresie silnych wschodnich, zwykle suchych i mroźnych wiatrów, które powodują często wymarzanie roślin podczas bezśnieżnych zim. Pod uprawę roślin ozdobnych nie nadaje się również teren nisko położony o spływie zimnego powietrza (zmrozowiska), na którym występują znaczne spadki temperatury w różnych porach roku, co zwłaszcza wiosną dla upraw jest niekorzystne. Omówione tu niekorzystne czynniki występują niekiedy w zakładach ogrodniczych i są przyczyną trudności i niepowodzeń w produkcji. Dlatego też przed objęciem nowego terenu trzeba przeanalizować wszystkie czynniki mające wpływ na wynik produkcji, a przeznaczony pod zakład teren należy racjonalnie rozplanować, w celu uniknięcia przyszłych trudności w produkcji.