Miesiąc: październik 2017

Do rodziny Taxodiaceae należą drzewa z igłami bądź łuskami ułożonymi skrętolegle. Drzewa jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe. Szyszki zdrewniałe, różnej wielkości i kształtu, nasiona oskrzydlone. Metaseąuoia glyptostroboides — Metasekwoja chińska. Pochodzi z Chin. Występuje wyłącznie w dwóch prowincjach: Syczuan i Hupei jako drzewo górskie nad potokami. O rozmiarach, jakie drzewo u nas osiąga, brak danych, w Chinach osiąga 35 m wysokości. Rosnące u nas egzemplarze starsze mają koronę stożkowatą o lekkiej budowie. Strzała zbieżysta, prosta. Kora brązowoszara, łuszcząca się wąskimi pasmami. Gałęzie liczne, ułożone naprzeciwległe, układ ten zaznaczony wyraźnie na gałęziach cienkich, na grubszych wewnątrz korony zanika. Pędy roczne dwojakie: drewniejące barwy cynamonowej oraz liczne wyrosłe na nich, jak również na pędach starszych, barwy zielonej, płonne, opadające razem z igłami. Igły długości 0,5-3 cm, równowąskie, tępo zakończone, osadzone naprzeciwległe na krótkich podstawkach, jasnozielone, matowe, lekko, łukowato wygięte, najdłuższe w V, długości pędu, ku wierzchołkowi pędu malejące (charakterystyczne); na pędach rocznych drewniejących igły są osadzone rzadko, ku wierzchołkowi gwałtownie maleją. Pąki kulistojajowate, osadzone prostopadle do pędu. Szyszki drobne z licznymi łuskami ułożonymi na krzyżlegle, u nas nie wydające nasion. Metasekwoja jest rozmnażana przez sadzonki zdrewniałe z pędów grubości ok. 10 mm, które przygotowujemy na przedwiośniu, oraz z sadzonek zielnych drewniejących (koniec czerwca). Metasekwoja rośnie dobrze na różnych typach i rodzajach gleb z dużą zawartością próchnicy, przy znacznej wilgotności; gleby lekkie i suche są dla niej nieodpowiednie. Jest gatunkiem światłolubnym, na mróz dostatecznie...

Pinus ponderosa — Sosna żółta. Pochodzi z Ameryki Północnej (zachodnie stany). Wysokość 15-20 m (w ojczyźnie 50-75 m). Średnica korony 8-10 m. Pokrój drzewa podobny do sosny czarnej, o prostej strzale i grubych, sztywnych, prostopadle do osi osadzonych gałęziach. Pędy grube, gładkie, jasnobrązowe, c dużych żywicowanych pąkach. Igły długości 15-25 cm, ciemnozielone, zaostrzone, brzegiem piłkowane, gęsto osadzone na pędach. Szyszki szerokojajowate, jasnobrązowe, z kolczastymi tarczkami i wgłębieniem u nasady po łuskach, które zostają na gałęzi. Wymagania glebowe sosny żółtej są podobne do wymagań sosny czarnej — gleby średnie nawet lekkie. Odporność na mróz znaczna, gatunek światłolubny. Drzewo o charakterystycznym pokroju i długich igłach, nadaje się do parku w miejscach widocznych, pojedynczo lub w małych...

Pinus nigra — Sosna czarna. Pochodzi z gór Europy środkowej i południowej oraz Azji zachodniej. Wysokość 20-25 m. Średnica korony 7-12 m. Korona zmienna, często szeroko jajowata, w starszym wieku nieregularna. Strzała słabo zbieżysta. Kora ciemnobrunatna, gruba, o nieregularnych, bruzdowatych spękaniach. Gałęzie liczne, sztywne, osadzone prostopadle do osi drzewa, w partiach dolnych nieco zwisają. Igły długości 10-15 cm, po dwie na krótkopędzie, sztywne, gęste, nieregularnie powyginane, piłkowane, ciemnozielone. Szyszki szerokojajowate, długości 5-7 cm, o prostej podstawie, jasnobrązowe, połyskliwe, na tarczce piramidka kolczasto zakończona. Sosna czarna rośnie dobrze na glebach średnich i lekkich, suchych. W klimacie miasta oraz na terenach przemysłowych rośnie bardzo dobrze. Jest całkowicie mrozoodporna i światłolubna. Drzewo o charakterystycznej ciemnej koronie nadaje się do parków miejskich w kompozycjach kontrastowych. Dzięki dużej odporności na zanieczyszczenia atmosferyczne powinna być stosowana do zadrzewień na terenach...

Pinus mugo (P. montana) — Sosna górska. Pochodzi z gór Europy środkowej i południowej. Krzewy płożące lub małe drzewa wysokości do 10 m. Pokrój zmienny, u krzewów płożących pędy krótkie, wzniesione, u form drzewiastych występuje parę cienkich strzał, od nasady łukowato wygiętych. Pędy gładkie, brunatne, o małych przyrostach, igły długości 3-8 cm, ciemnozielone, gęsto osadzone. Szyszki różnej wielkości, brązowe, tarczki z wyraźną piramidką, jaśniejsze, ciemnoobrzeżone. Nasiona małe, uskrzydlone. Sosna górska ma małe wymagania glebowe, rośnie dobrze na glebach lekkich, nawet na wydmach. Odporność na klimat miasta średnia. P. mugo var. mughus (P. mughus) — Kosodrzewina. Pochodzi z Alp wschodnich, Karpat, Bałkanów (Rodopy) oraz z Polski (Tatry, Babia Góra). Odmiana typowo krzewiasta, płożąca, zwłaszcza w młodym wieku. Igły podobne do typu. Szyszki jajowate, prawie siedzące na pędach, cynamonowobrązowe. P. mugo var. pumilio (P. montana pumilio) — Sosna górska odm. rozesłana. Pochodzi z Alp, Karpat i Bałkanów. Odmiana karłowata, krzewiasta, rzadko wyrasta w drzewka, gęsta. Igły krótkie, szyszki jajowate, siedzące, młode niebieskofioletowe, starsze ciemnobrązowe. Wyrostek tarczki położony...

Pinus strobus — Sosna wejmutka. Pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość 20-25 m. Średnica korony 10-15 m. Korona luźna, szeroko- stożkowata. Strzała zbieżysta, widoczna między gałęziami na całej długości. Kora w partiach górnych gładka, połyskliwa, dołem płytko, podłużnie spękana, barwy brązowoszarej. Gałęzie liczne, osadzone pod kątem prostym do osi, tworzą charakterystyczne piętrowe zagęszczenie, pędy roczne cienkie, słabo owłosione, często nieco zwisające. Igły długości 7-10 cm, cienkie, delikatne, ciemnozielone, po pięć na krótkopędzie, o piłkowanych brzegach, lekko zwisające. Szyszki długości 124-20 cm, długie, wąskie, zawsze łukowato wygięte, zwisające po 2-3; łuski długie, brązowe, pokryte kroplami żywicy; nasionko małe. Wejmutka rośnie dobrze na glebach ciężkich i średnich, dostatecznie wilgotnych, a zwłaszcza na glebach o podłożu wapiennym. Gleby lekkie i suche oraz kwaśne nie nadają się pod uprawę. Drzewo wybitnie światłolubne, mrozoodporne. W warunkach klimatu miast oraz na terenach przemysłowych rośnie słabo i łatwo podlega grzybowi (Peridermium...

Pinus cembra — Sosna limba. Pochodzi z Europy, występuje w Alpach i Karpatach, w Polsce rośnie w Tatrach. Wysokość 10-i-15 m, rzadko 20 m. Średnica korony 3-7 m. Korona typowo jajowata, gęsta i ciemna. Pień lekko zbieżysty. Kora brunatnobrązowa, głęboko, nieregularnie spękana. Konary liczne, osadzone prostopadle do strzały, gęste, tworzą koronę podobną kształtem do limbowej szyszki. Pędy roczne gęsto pokryte rudawymi włoskami. Igły cienkie, długości 6-10 cm, miękkie, po pięć na krótkopędzie, piłkowane, ciemnozielone, od wewnątrz białawe. Szyszki tępo jajowate, długości 6-8 cm, z odgiętymi końcami łusek, cynamonowobrązowe, dojrzewają w trzecim roku, opadają i rozsypują się. Nasiona duże, w kształcie płaskawych orzeszków, bez łusek. Sosna limba rośnie dobrze na glebach średnich (gliniasto-piaszczystych), nawet lekkich, nie lubi gleb ciężkich, podmokłych. Odporność na mróz zupełna. Gatunek światłolubny, w cieniu nie wykształca prawidłowej korony. Odporność na klimat miasta oraz zanieczyszczenia atmosferyczne w okręgach przemysłowych średnia, nad morzem i w górach rośnie szybciej. Sosna limba ma bardzo charakterystyczny pokrój o ciemnej sylwetce, nadaje się do zestawień kontrastowych w grupach. Ma ona duże możliwości zastosowania w budownictwie górskim. Drzewo w górach pod ochroną. Pinus peuce — Sosna rumelijska. Pochodzi z półwyspu Bałkańskiego, głównie z części południowej. Wysokość 10-20 m. Średnica korony 4-8 m. Korona stożkowata lub walcowata, gęsta. Kora brunatnobrązowa, płytko, podłużnie spękana. Gałęzie krótkie, grube, sztywne, osadzone prawie prostopadle do osi, pędy grube, gładkie, pąki żywicowane. Igły po pięć, długości 44-7 cm, sztywne,...

Drzewa i krzewy zimozielone, z żywicą. Wśród drzew znaczne zróżnicowanie pod względem wielkości i pokroju u poszczególnych gatunków; strzała u starszych drzew słabo zbieżysta, okółki słabo zaznaczone lub zanikłe, układ gałęzi zmienny. Pędy niekiedy owłosione, u wszystkich gatunków występują na pędach krótkopędy. Igły na krótkopędach od 2 do 5 (rzadko 1 lub 7), otoczone drobnymi łuskami, brzegi łusek najczęściej piłkowane, długość igieł 5-30 cm. Drzewa jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe: żeńskie na końcu pędów rocznych, męskie na bokach pędów dwuletnich, w górnych partiach lub na obwodzie korony. Szyszki różnych kształtów i długości (3-50 cm), dojrzewają w 2 lub 3 roku. Łuski nasienne zgrubiałe, zwłaszcza na częściach nie okrytych, gdzie występuje charakterystyczna tarczka, często wyniosła pośrodku i zakończona kolcem, łuski wspierające bardzo drobne. Szyszki opadają zawsze całe, a u niektórych gatunków po pewnym czasie rozpadają się na ziemi. Nasiona jajowate, zwykle z błonkowatym skrzydełkiem, niekiedy pasiastym, obejmującym je kleszczowatym uchwytem. U niektórych gatunków skrzydełko jest bardzo zredukowane lub nie występuje. Sosny są rozmnażane przez siew lub szczepienie. Sosny rosną na różnych typach i rodzajach gleb, nie wyłączając gleb lekkich i suchych. Niektóre z gatunków uprawianych u nas znoszą dobrze warunki klimatu miejskiego i okręgów przemysłowych. Sosny są drzewami światłolubnymi, w ocienieniu rosną źle i oczyszczają się z gałęzi dolnych. Sosny, dzięki dużej skali wielkości i małym stosunkowo wymaganiom glebowym, mogą znaleźć szerokie zastosowanie w parkach i w krajobrazie otwartym. Różnorodność form pokrojowych...

Larix leptolepis (L. kaempferi) — Modrzew japoński. Pochodzi z Japonii. Wysokość 15-20 m (w ojczyźnie do 30). Średnica korony 7-12 m. Gałęzie liczne, długie, zgięte nieco ku dołowi. Pędy roczne barwy malinowej, z woskowym nalotem. Igły zielone, z modrawym odcieniem od nalotu woskowego. Szyszki długości 2-3 cm, barwy cynamonowej, z wyciętymi na szczycie i odgiętymi na zewnątrz końcami łusek w kształcie różyczki. Modrzew japoński jest drzewem o szybkim wzroście, charakterystycznym, szerokim układzie konarów oraz modrym igliwiu. Ma on podobne zastosowanie jak nasze rodzime...